Οι νέοι σατιρίζουν και καταγγέλλουν την επικαιρότητα με έξυπνα συνθήματα
Ευρηματικά και αποκαλυτικό το ρεπορτάζ της Εύη Σαλτού στα Νέα (Παρασκευή 12-10-2007)
«O δρόμος είχε τη δική του ιστορία, κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά...»: Και παρ΄ όλο που το τραγούδι αυτό αναφέρεται σε μια άλλη εποχή, η ιστορία συνεχίζεται να γράφεται στους τοίχους ακόμη και σήμερα. Τα πολιτικού ή αθλητικού ενδιαφέροντος συνθήματα έχουν δώσει πια τη θέση τους στα ευφάνταστα, γραμμένα με μεγάλη δόση χιούμορ, στιχάκια. Δεν λείπουν βέβαια κι αυτά που σατιρίζουν μέσα σε λίγες μόνο λέξεις την καθημερινότητα του Έλληνα, αλλά και την πολιτική επικαιρότητα. Όπως αυτό που έγραψε κάποιος στην οδό Χρυσίππου στην περιοχή του Ζωγράφου, σατιρίζοντας τις πρόσφατες εκλογές και τη μεγάλη οικολογική καταστροφή: «Φωτιά στις κάλπες, όχι στα δάση».
«Δεν υπάρχει περίπτωση να δω σύνθημα σε τοίχο και να το προσπεράσω. Θα σταματήσω να το διαβάσω. Τα πιο ανάλαφρα και πιο χιουμοριστικά πάντως, τα θυμάμαι και τα συζητώ με φίλους, που με τη σειρά τους έχουν δει κάποιο άλλο που τους κέντρισε το ενδιαφέρον. Πρόσφατα μάλιστα είδα ένα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, το οποίο έλεγε: “Αν ο Θεός ήθελε να μη γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο”. Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο έξυπνα που έχω διαβάσει», λέει η Κατερίνα Πουρναροπούλου, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Όπως αναφέρει, το σύνθημα που έχει κάνει πάταγο στη νεολαία δεν είναι άλλο από το: «Η βία δεν είναι λύση, η Λία όμως είναι Βίσση». «Ένα αστείο σύνθημα που ωστόσο έχει κοινωνικό περιεχόμενο», λέει η φοιτήτρια. Δεν είναι, όμως, μόνο οι τοίχοι που γεμίζουν με συνθήματα. Κι άλλες επιφάνειες αποτελούν... λευκό πίνακα πάνω στον οποίο μπορούν να γραφούν τα στιχάκια. «Όποιος ανακατεύεται με τις τράπεζες, τον τρώνε οι τόκοι», γράφει σε ένα κουτί του ΟΤΕ στην οδό Μπενάκη, δίπλα ακριβώς από περίπτερο. Υπάρχουν μάλιστα και συνθήματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, γι΄ αυτό και τα συναντά κανείς σε περισσότερους από έναν τοίχους, αλλά και σε διαφορετικές περιοχές. «Το lifestyle είναι μαγικό, μετατρέπει τα μηδενικά σε νούμερα», είναι το σύνθημα που μπορεί να διαβάσει κανείς σε τοίχο στο Γκάζι, αλλά και σε πεζούλι της κεντρικής πλατείας στην Αγία Παρασκευή. Για πολλούς πάντως τα συνθήματα στους τοίχους των δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, στα πανεπιστήμια και τα σχολεία είναι η μυστική γλώσσα της πόλης. Όπως τονίζει η κοινωνιολόγος, κ. Λάουρα Αλιμπράντη- Μαράτου, τα συνθήματα στους τοίχους δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια έκφρασης κυρίως των νέων. «Λανθασμένα πιστεύουμε ότι αυτοί που γράφουν τα συνθήματα είναι μόνο οι νέοι που κινούνται στον αριστερό ή αναρχικό χώρο. Αντίθετα είναι μαθητές, φοιτητές, ακόμα και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που νιώθουν την ανάγκη να αντιδράσουν». Συμπληρώνει δε ότι μέσα από έναν τοίχο γεμάτο συνθήματα, μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά πράγματα για τη σημερινή νεολαία. «Το πώς αντιλαμβάνονται την κοινωνία, την πόλη τους και όσα συμβαίνουν γύρω τους. Αυτοί οι... στιχουργοί αντιδρούν για τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας».
«Αφού δουλεύεις για να ζεις, γιατί “σκοτώνεσαι” στη δουλειά;», ξεχωρίζει με μεγάλα γράμματα το σύνθημα σε τοίχο της οδού Τζαβέλλα στο κέντρο της Αθήνας. Και δεν είναι το μοναδικό. Ανάμεσα στα περίτεχνα γκράφιτι και τις μουντζούρες στους τοίχους των μεγαλουπόλεων, εμφανίζονται και τα δεκάδες συνθήματα, με μεγάλα ή μικρά γράμματα, με κόκκινη, μαύρη ή μοβ μπογιά, ακόμα και με σπρέι.
«Δεν υπάρχει περίπτωση να δω σύνθημα σε τοίχο και να το προσπεράσω. Θα σταματήσω να το διαβάσω. Τα πιο ανάλαφρα και πιο χιουμοριστικά πάντως, τα θυμάμαι και τα συζητώ με φίλους, που με τη σειρά τους έχουν δει κάποιο άλλο που τους κέντρισε το ενδιαφέρον. Πρόσφατα μάλιστα είδα ένα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, το οποίο έλεγε: “Αν ο Θεός ήθελε να μη γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο”. Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο έξυπνα που έχω διαβάσει», λέει η Κατερίνα Πουρναροπούλου, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Όπως αναφέρει, το σύνθημα που έχει κάνει πάταγο στη νεολαία δεν είναι άλλο από το: «Η βία δεν είναι λύση, η Λία όμως είναι Βίσση». «Ένα αστείο σύνθημα που ωστόσο έχει κοινωνικό περιεχόμενο», λέει η φοιτήτρια. Δεν είναι, όμως, μόνο οι τοίχοι που γεμίζουν με συνθήματα. Κι άλλες επιφάνειες αποτελούν... λευκό πίνακα πάνω στον οποίο μπορούν να γραφούν τα στιχάκια. «Όποιος ανακατεύεται με τις τράπεζες, τον τρώνε οι τόκοι», γράφει σε ένα κουτί του ΟΤΕ στην οδό Μπενάκη, δίπλα ακριβώς από περίπτερο. Υπάρχουν μάλιστα και συνθήματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα δημοφιλή, γι΄ αυτό και τα συναντά κανείς σε περισσότερους από έναν τοίχους, αλλά και σε διαφορετικές περιοχές. «Το lifestyle είναι μαγικό, μετατρέπει τα μηδενικά σε νούμερα», είναι το σύνθημα που μπορεί να διαβάσει κανείς σε τοίχο στο Γκάζι, αλλά και σε πεζούλι της κεντρικής πλατείας στην Αγία Παρασκευή. Για πολλούς πάντως τα συνθήματα στους τοίχους των δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, στα πανεπιστήμια και τα σχολεία είναι η μυστική γλώσσα της πόλης. Όπως τονίζει η κοινωνιολόγος, κ. Λάουρα Αλιμπράντη- Μαράτου, τα συνθήματα στους τοίχους δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια έκφρασης κυρίως των νέων. «Λανθασμένα πιστεύουμε ότι αυτοί που γράφουν τα συνθήματα είναι μόνο οι νέοι που κινούνται στον αριστερό ή αναρχικό χώρο. Αντίθετα είναι μαθητές, φοιτητές, ακόμα και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που νιώθουν την ανάγκη να αντιδράσουν». Συμπληρώνει δε ότι μέσα από έναν τοίχο γεμάτο συνθήματα, μπορεί κανείς να καταλάβει πολλά πράγματα για τη σημερινή νεολαία. «Το πώς αντιλαμβάνονται την κοινωνία, την πόλη τους και όσα συμβαίνουν γύρω τους. Αυτοί οι... στιχουργοί αντιδρούν για τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου